Inge Picqueur, verantwoordelijke busvervoer en informatieveiligheid bij GO! scholengroep Rivierenland, is de fiere oprichtster van Sewforlife. Samen met heel wat andere vrijwilligsters maakt ze mondmaskers voor de mensen die ze dringend nodig hebben.
"Hoi,
Toen op zondag de melding kwam dat de door ons land aangekochte mondmaskers niet geleverd zouden worden, vroeg ik me af hoe moeilijk dat kon zijn, zo’n masker naaien. Niet zo heel moeilijk dus.
Maar was zo’n zelfgemaakt masker wel veilig en zou ik er iemand mee kunnen helpen?
Maar was zo’n zelfgemaakt masker wel veilig en zou ik er iemand mee kunnen helpen?
Die vraag werd snel beantwoord door een bevriende apotheker. Neen, voor mensen die Covid-19 patiënten moeten verzorgen zijn absoluut chirurgische maskers nodig. Maar… er is nog heel wat contact onvermijdelijk in de dagelijkse omgang en die mensen hebben wel baat bij dit masker. Zorgkundigen in niet urgente diensten, thuisverpleging… allemaal komen ze in dicht contact met de patiënten. En de opdracht is intussen duidelijk: houd afstand! Maar op anderhalve meter kan je niet iemand verzorgen hè. Een stoffen masker uit 2 lagen houdt 70 tot 80% tegen. En dat is beter dan niets. Elke druppel speeksel die je kan tegenhouden telt. De woorden van de apotheker, de dokter, de zorgkundige…
Gezocht naar een goed patroon, en meteen ook gedacht, waarom dit niet verspreiden, daarom maandagochtend in alle vroegte een facebookgroep opgericht 'sewforlife'.
Intussen al mijn katoen van de zolder gehaald en in de was gestoken.
Terwijl ik aan het werken was, ging de bal serieus aan het rollen. Omdat de urgentie zo groot was, heb ik aan de directie gevraagd of ik mijn niet-dringende taken mocht opschuiven naar later. Die toestemming heb ik gekregen en daar ben ik enorm dankbaar voor. Uiteraard blijf ik stand-by en werk ik de dringende zaken wel af.
Bij het maken van de maskers kon ik al snel rekenen op hulp van mijn dochter, vervolgens boden de buurvrouwen hulp aan bij het knippen van de stoffen, waardoor hier al snel een soort van fabriekje ontstond. En die ‘fabriekjes’ vind je overal in Vlaanderen. Zo telt onze groep al 380 leden en zitten we verspreid over verschillende regio’s. Zelfs in Nederland kregen we leden. Iedereen werkt volledig vrijwillig en we rekenen geen kosten aan voor de maskers.
De stofvoorraad op zolder blijft echter niet komen... Er werden lakens verzameld, gekookt en verwerkt, maar de orders blijven komen. Allemaal vanuit de zorgsector, al komt er ook vraag van winkeliers, bakkers,…
Nu hebben we een samenwerking met de gemeente dat zij de materialen voor de volgende aanvragen aanleveren.
De voorbije 4 dagen zijn er hier thuis alleen al 396 maskers de deur uit gegaan. Dat komt, omdat we er bandwerk van maken, als je masker per masker afwerkt duurt het veel langer. We werken zo’n 10-12 uur per dag.
We weten nu nog niet hoe lang dit nog zal blijven duren, voorlopig hebben we nog veel werk.
Maar weten dat we mensen echt helpen, geeft ons de energie om nog even door te gaan.
Groetjes
Inge"